Bas Jansen trekt de wijde wereld in om zich verder te bekwamen in het pokeren
Pokernomade zet nog één keer alles op alles om de top te bereiken
De meegestuurde foto is jaloersmakend. Gezeten achter een laptop op het dakterras van een appartement in Phuket werkt Bas Jansen (31) aan zijn online pokerdroom. Er zijn beroerdere plekken in de wereld om met het werk bezig te zijn. “Dat is het mooie van een online baan. Je kunt werken en reizen tegelijk. Maar verkijk je er niet op, want het is best een harde wereld.”
De Heinoër is dus niet in de Thaise badplaats neergestreken om te lanterfanten. Hij is op pad met een missie. “2018 Was een teleurstellend pokerjaar voor me. Ik had gehoopt verder te zijn, maar om de top te bereiken, moet ik veel meer van mezelf eisen. De komende twee à drie jaar wil ik alles doen om tot de besten te behoren. En daarom ben ik hier bij mijn pokervriend en -mentor op bezoek. Samen met z’n team is hij doorgedrongen tot de top. De mogelijkheid om mee te lopen, heb ik met beide handen aangegrepen. Pokeren is namelijk het enige spel ter wereld waarbij je binnen twee jaar tot de wereldtop kunt behoren”, aldus Jansen die in Thailand per dag twee uur studeert en acht uur pokert. We trekken de conclusie maar zelf: dat is dus zeker geen luizenleventje…
We gaan eerst een aantal jaren terug in de tijd. Bas Jansen is één van de briljantjes in een hele mooie lichting goede voetballers bij vv Heino. Zelf schopte hij het tot het eerste waar hij vooral werd geroemd om zijn killersinstinct voor de goal. Een verdediger kon tachtig minuten het idee hebben dat hij de spits in de pocket had om het lederen monster in de volgende tien minuten wel twee keer uit het net te moeten halen. “Het grappige is dat ik momenteel veel vergelijkingen trek met mijn voetbalperiode. Ik poker zoals ik voetbal. Soms is het helemaal niets en soms tover ik ineens iets uit de hoge hoed”, vertelt Jansen die wel met veel plezier terugkijkt op zijn tijd bij de plaatselijke voetbaltrots. “Een prachtige tijd, waarin we nog een keer kampioen zijn geworden, maar waarvan ik achteraf misschien wel zeg dat ik te snel tevreden was. Leergierig was ik wel, maar ik had het best op een hoger niveau willen proberen.”
Geen carrière
Met pokeren gaat het dus anders. In 2006 begon hij met z’n maten van het eerste elftal – Roland Mulder en Richard Smit – te kaarten. Iedere donderdag na de training in café De Baron. “Als er spelletjes worden gespeeld waarbij iets te winnen valt, dan ben ik er bij. Ik hou van de competitie en net als met voetbal wil ik wel graag winnen.”
Het was een leuk tijdverdrijf, maar Jansen werd getriggerd door de broer van een vriend die blijkbaar wist te leven van zijn pokerinkomsten. “Ik ben een paar keer bij hem op bezoek geweest. Tot drie keer toe gaf hij me honderd dollar om in een toernooi te spelen. Man, ik was heel zuinig met geld en verdiende in die tijd vier euro per uur met een bijbaantje. En hij geeft me zo driehonderd dollar in het handje. Daar wilde ik meer van weten.”
Als student kreeg hij de kans om meer met poker bezig te zijn. Meestal online en met wisselend succes. “Uiteindelijk ging ik altijd wel weer ‘failliet’. Ik vond het spelletje leuk, maar had eigenlijk geen idee hoe de pokerwereld in elkaar zat. Ik was in de veronderstelling een aardig potje te kunnen pokeren, maar als je dan op een forum komt, blijkt dat veel pokeraars er een echte studie van maken. Dat ze al hun tijd stoppen in het proces om beter te worden.”
Jansen slaagde voor zijn opleiding, maar de Heinoër had geen flauw idee wat hij met z’n werkzame leven aan moest. “De ambitie om een carrière na te streven was niet aanwezig. Het liefst wilde ik iets waarbij ik staat zou zijn mijn eigen tijd in te delen. Dat lukte in 2015 toen ik samen met mijn Braziliaanse vriendin aan de slag kon op de afdeling customer support van een datingsite op Malta. In mijn vrije tijd besloot ik me toen verder te verdiepen in het pokeren.”
Op advies volgde hij een online cursus en het ‘pokerfaillissement’ bleef hem nu wel bespaard. Sterker nog: “In een half jaar tijd heb ik redelijk geld verdiend.” Het was voor hem het signaal de baan op Malta op te zeggen en zich volledig op het pokeren te storten. “Maar, ik moet wel af van wat ik zelf omschrijf als de Heino-mentaliteit. In Heino hebben we eigenlijk alles goed voor elkaar en je hoeft je nergens druk om te maken. Ik had pas een probleem als de tap in de Baron leeg was. Maar, ik merk aan mezelf dat ik door deze achtergrond te snel tevreden ben en moeite moet doen om dat extra stapje te zetten. Dat is de reden om mijn pokervriend als mentor in te schakelen. Als je in deze industrie beschikt over goede connecties, dan moet je daar gebruik van maken. Hij helpt mij het professioneler en zakelijker aan te pakken. Ik ben begonnen met pokeren omdat het mij een gevoel van vrijheid geeft, maar ik moet het nog veel meer gaan zien als business.”
Huisje boompje beestje
Je zou misschien verwachten dat zijn ouders wel even de wenkbrauwen hebben gefronst toen hij zijn poker-ambities kenbaar maakte, maar Jansen is dankbaar dat ze hem altijd hebben gesteund. “Op een gegeven moment hadden ze wel wat moeite met het feit dat ik de wereld iets anders zag dan het gebruikelijke huisje, boompje, beestje, maar ze zijn altijd positief gebleven.”
Onze dorpsgenoot kan zich ook wel voorstellen dat mensen bepaalde vooroordelen hebben over het leven van een pokerspeler. “Ik maak daarom graag van de gelegenheid gebruik om aan te geven dat pokeren me juist richting in het leven geeft. De mate van succes is namelijk afhankelijk van jouw levensstijl. Fysieke en mentale gezondheid, de juiste mindset, ondernemen, netwerken, je geld goed managen; het zijn allemaal belangrijke onderdelen en dat leer je niet op school. Het gaat met vallen en opstaan en ik wil me hier graag in ontwikkelen.”
Hij beseft wel dat het avontuur een keer eindig is, maar als het aan hem ligt, blijft hij de pokerwereld trouw. “Ik overweeg om uiteindelijk meer de kant van adviseur op te gaan en jongeren met dezelfde dromen te begeleiden”, aldus Jansen die tot slot nog wel met een levenswijsheid komt. “In het algemeen raad ik iedereen aan meer in zichzelf te investeren en persoonlijke doelen te stellen. We mogen best voor onze dromen durven te gaan en falen is ook geen schande. Als mijn pokerdroom niet uitkomt, ben ik vast weer welkom in de Baron. Want het leven in Heino is natuurlijk ook prachtig.”