Hoezo wandelen in Heino?
Een TOP-route voor een romantisch blokje om
Prachtig weer; amper wind en een zonnetje. Geen straf om voor HoezoHeino aan de wandel te gaan. Uit de vele rondjes en routes kiezen we dit keer voor TOP-route de Velner. Een 12 km lange wandeling die langs prachtige, verstilde stukjes Heino voert.
Voor wie er nog nooit van gehoord heeft, TOP staat voor Touristisch Overstap Punt. Een dergelijke plek is sinds september 2011 ook in Heino gesitueerd. Vlakbij van de RK kerk, naast de parkeerplaats, is de karakteristieke kegel te vinden. In het vlechtwerk ervan zit zo’n 6 ton aan stenen. Om zo’n TOP in het dorp voor elkaar te krijgen waren een aantal bewegwijzerde wandel- en fietsroutes een vereiste. De fietsroutes waren al aanwezig destijds, een korte en lange wandelroute moesten nog uitgezet worden. Carla Hoge, Tonny Keizer en Johanna Vos hebben zich hier in 2011 mee bezig gehouden. Rond Heino zette dit drietal twee TOP-wandelroutes uit. Beide wandelingen starten aan de Paalweg. De wandelroute ’t Rozendael van 6,5 km is met blauwe pijlen aangegeven. De Velnerroute is 12 km en volgt de rode pijlen. Deze twee wandelingen zijn ook opgenomen in het Wandelnetwerk Salland.
De Velnerroute voert Tonny Keizer en mijzelf via de Paalweg langzaam maar zeker de bebouwde kom van Heino uit. Asfalt en klinkers maken plaats voor zandpaden door het bos van landgoed ‘t Rozendael. Tonny, ook actief voor Plaatselijk Belang Heino, vertelt intussen hoe de routes tot stand kwamen. “Allereerst moesten het natuurlijk mooie routes worden! Daarom hebben we bewust gekeken naar ’t Nijenhuis en ’t Rozendael. Baron van Ittersum was direct enthousiast.” Inmiddels zijn we bij de lama’s bij de spoorwegovergang aanbeland. De dieren in de weide, dat onderdeel is van Summercamp de Schaarshoek, kijken ons glazig aan. Soezerig van het zonnetje? Of intussen al helemaal gewend aan langslopende wandelaars?
Tonny legt uit dat de korte TOP-route vooral door het gebied van landgoed ’t Rozendael en ’t Nijenhuis gaat. Onze route maakt een langere ronde en leidt ons nu over de Hondemotsweg. Even later passeren we de boerderij van Jan Overesch. Over een tijd zal hier weer van alles groeien. “Wandelaars kunnen altijd even een kijkje op het terrein nemen. Informatie wordt op borden aangegeven.” Karakteristiek is de Amerikaanse windmolen die we verderop zien. In het boekje wordt er uitgebreid over verteld. “We hebben de boekjes echt aangegrepen om meer informatie te geven. Dat vonden we zelf leuk. En het is voor de wandelaars ook aardig om iets meer te weten te komen over wat je zoal ziet om je heen. Informatie over gebouwen, wat geschiedenis, maar ook bijvoorbeeld beschrijvingen over de ecologische hoogstructuur waar de route door voert.”
De drie route-uitzetters vonden het volgens Tonny verder erg belangrijk dat wandelaars zoveel mogelijk over zandwegen geleid werden. “Gewoon om praktische redenen, dan heb je geen last van snel verkeer.” Dat klopt, merken we inmiddels. We zijn al even onderweg en afgezien van een wandelaar en een paar fietsers zijn we verder nog weinig andere mensen tegen gekomen. “Ach, zo door de week als nu is het rustig natuurlijk. Op bijvoorbeeld een mooie zondag zullen meer mensen genieten van dit gebied.” Het wandelt in ieder geval wel zo rustig. We gaan verder over de Pruimersallee. Afgezien van een boerderij zo her en der kent het open landschap waar we doorheen wandelen amper bebouwing. “Dit vind ik zelf echt een heel mooi gedeelte van de route”, vertelt Tonny. “Het landschap is hier glooiend. Je kunt ver weg kijken. Dat is ook precies het leuke van deze Velnerroute. Er zit zoveel afwisseling in. En daarnaast: zo ben je in Heino, zo zie je koeien in de wei.”
De wandeling leidt ons langs Rustpunt Overkempe. Het boerderijterras is een fijne plek om even rustig te zitten. Door middel van zelfbediening kun je genieten van een kopje koffie of thee. Of, in de zomer, van een lekker boerderijijsje. Verder is er een toilet beschikbaar. De gastvrije familie Overkempe heeft koeien, jongvee en varkens in hun gemengd bedrijf. Tonny vertelt dat ze zelf erg graag wandelt. Samen met de anderen heeft ze dan ook veel plezier gehad tijdens het uitzetten van de routes. Via de Velnerweg en Assendorperdijk zijn we intussen in een compleet ander landschap beland. Het statige lijnenspel van grachten en beplanting rondom ’t Nijenhuis wordt zichtbaar. Vanaf een bankje hebben we mooi uitzicht. Het kasteel spiegelt prachtig in de waterpartijen. “Dit is natuurlijk ook weer een prachtig gedeelte van de route… En wandelaars kunnen hier eventueel nog een bezoekje aan beeldentuin en museum van De Fundatie brengen.” Dan strijkt een stel eenden neer in het water. Rimpelingen laten de kasteelspiegeling verdwijnen. Tijd om verder te gaan met het laatste deel.
Via het bosrijke landgoed komen we uiteindelijk op de overbekende laan richting het station uit. Tonny vertelt dat delen van de Velnerroute voor een klein stuk overlappen met de andere TOP-route. “Toch komen ze niet helemaal overeen, we hebben er echt variatie in aangebracht. Dat was niet zo moeilijk, met zoveel schitterende wandelmogelijkheden rondom Heino!”
