Daniek Mulder werd negende op het NK Dressuur
Het is onmogelijk te missen voor iedereen die huize Mulder instapt: hier woont een kampioen! Aan de muur van de woonkamer pronkt namelijk een prachtig kampioenslint in de kleuren van de Overijsselse vlag. De trotse blik van Daniek Mulder (14) verraadt onmiddellijk dat die van haar is. En van haar pony Jillz natuurlijk.
Met zowel een oma als een moeder met een verleden in de paardensport, was het een kwestie van tijd totdat dit gen ook één van de dochters Mulder zou treffen. “Mijn zus en zusje hebben echt helemaal niks met paarden”, lacht Daniek. “Vooral de jongste niet, die vindt het zelfs vreselijk, haha!” Nou, dat geldt dus zeker niet voor Daniek! Al vanaf jongs af aan was zij dol op paarden. “Ik weet niet wat dat is, ik vond het gewoon altijd heel erg leuk. Als klein meisje wilde ik ook al graag op paardrijden, maar daar heb ik echt wel een tijdje voor moeten zeuren”, zo grijnst ze breed. “Toen ik een jaar of zeven was mocht ik op de manage gaan kijken of ik het écht zo leuk vond als ik dacht. Ik had geen twijfel, want sindsdien ben ik er nooit meer mee gestopt.”
Haar eerste meters maakte Daniek op een verzorgpony, maar inmiddels heeft ze haar eigen pony: Jillz! “Ja, die ontmoeting was echt heel mooi”, zo glimt Daniek bij de herinnering. “We kunnen gerust spreken van liefde op het eerste gezicht. Waarom? Jillz is echt een sportpony en daardoor werd het al snel duidelijk dat er heel veel potentie in haar zat. Daarnaast is ze ook nog eens heel allround. Ze kan dus dressuur, maar ook springen. Kiezen wil ik ook liever niet, want ik weet nu al dat ik het heel jammer zou vinden als ik één van de twee dan niet meer zou kunnen doen. Ik heb daarom de ene week les in springen en de andere week in dressuur. De rest van de week ga ik samen met mijn moeder oefenen. Niet elke dag, maar toch zeker wel vier à vijf keer in de week. Daarnaast doe ik bijna elk weekend wel mee aan een wedstrijd. Daar word ik echt superblij van. Waarom? Omdat ik het heel vet vind om actief ergens voor te trainen. Dan krijg ik namelijk het gevoel dat ik het echt ergens voor doe.”
Vallen en opstaan
Hoewel Daniek en Jillz dus wedstrijden rijden in springen én dressuur, is de focus de laatste paar maanden wat meer doorgeslagen naar deze laatste discipline. “Eigenlijk vond ik springen vroeger leuker, maar ik ben een aantal keer van mijn pony gevallen. Daar ben ik zo bang van geworden dat ik lange tijd niet meer heb durven te springen. Jillz blijft een dier, dus je weet gewoon nooit of ze ergens van zal schrikken of dat ze vlak voor een hindernis opeens weigert. Dat maakt het spannend. Maar helemaal stoppen? Nee, zeker niet. Je komt nergens als je na een paar keer vallen al opgeeft. Toch ben ik me in die periode wel wat meer gaan focussen op dressuur.” En met succes! Daniek en Jillz kwamen samen namelijk op een steeds hoger niveau. “Nou, dat valt op zich nog wel mee hoor”, zo vertelt ze verlegen. “Tuurlijk, als ik naar de ponyclub kijk dan zie ik ook wel dat een aantal leden gewoon lekker voor de lol rijden. En dat doe ik zeker ook! Maar tegelijkertijd ben ik ook wel ambitieus. Ik wil echt beter worden, steeds hoger komen. Dat vind ik belangrijk, want waarom doe ik het anders? Zelf heb ik daarin wel een doel voor ogen.”
En dat gaat Daniek best goed af. Zo reed ze eerst op het Sallandse Kampioenschap en mocht ze daarna door naar het Overijssels Kampioenschap. “En die won ik allebei!”, zo vertelt Daniek trots terwijl ze naar haar kampioenslint knikt. “Ja, dat was echt een heel bijzonder moment. Winnen was op zichzelf al fantastisch, maar daarnaast plaatste de winnaar zich ook nog eens voor het Nederlands Kampioenschap in Ermelo. Dat ik daar ooit zou mogen rijden… Nee, dat had ik echt nooit verwacht. Helaas voor mij kwam de datum van het NK een beetje vervelend uit. We waren die week namelijk op wintersport. Op vrijdagavond kwamen we terug, op zaterdagochtend was de wedstrijd. Ik had dus de hele week niet gereden en dat kon ik tijdens de proef ook wel merken. Jillz had duidelijk nogal veel energie over en liep daardoor een stukje harder dan anders, haha! Ik werd in mijn klasse uiteindelijk negende van Nederland en daar ben ik vooral heel erg trots op.
Ik mocht gewoon meedoen aan het NK, hoe gaaf! Alleen dat gevoel was al ontzettend bijzonder.”
Afscheid nemen
Daniek en Jillz zijn inmiddels al een jaar of drie een perfect duo, maar binnenkort zal daar helaas een einde aan gaan komen. Jillz wordt namelijk een
maatje te klein voor Daniek en daarom is het tijd voor een nieuwe, grotere pony. “Ja, ze staat nu te koop… Vanavond komen er zelfs al mensen kijken. Hoe ik dat vind? Natuurlijk wil ik niet dat ze weggaat en vind ik het echt heel moeilijk om afscheid te nemen van Jillz, maar tegelijkertijd heb ik wel zoiets van: als het dan toch moet, dan maar zo snel mogelijk. Nu heb ik namelijk het gevoel dat alles wat ik haar leer voor niks is. Want waar doen we het nog voor? We kunnen samen niet meer verder groeien. Daarnaast weet ik ook dat ze niet gelukkig wordt als ik haar zou houden zonder op haar te blijven rijden. Dan heb ik liever dat ze bij een ander gezin wél heel blij is.” Afscheid nemen van Jillz betekent natuurlijk ook dat Daniek binnenkort kennis zal maken met een nieuwe pony. Al moet ze er eerst nog wel eentje vinden. En die zoektocht blijkt een stuk moeilijker dan gedacht. “We zijn al een tijdje aan het rondkijken, maar we vinden nog geen geschikte pony. Of ik kritisch ben? Nou, ja. Ik ga zeker geen pony kopen waar ik niet blij van word. En ik wil natuurlijk wel weer een sportpony waarmee ik vooruit kan. Het liefst weer een allrounder, zodat ik dressuur én springen kan blijven doen. Daar zijn er helaas niet zoveel van. Dus voorlopig blijft het afwachten wat voor een pony het gaat worden, waar zijn of haar talenten liggen en op welk niveau we dan samen mogen starten. Wel spannend hoor, want we zullen eerst weer helemaal aan elkaar moeten wennen en een goeie band moeten opbouwen. Wat ik hoop? Dat het een pony gaat zijn waar ik heel blij van word en waarmee ik echt verder kan komen. Want ja, ik droom er zeker van om nog wat niveautjes omhoog te gaan.”
