“We hebben een geweldig team vrijwilligers”
Lekker genieten van een voorgerecht, een warme kop soep, zelfgemaakte kruidenboter met brood, toetje en een hoop gezelligheid! Al vijf jaar lang is het Soepcafé Heino een begrip in het dorp. Met vis, bonbonnetjes en een lekker nagerecht werd het jubileum in september gevierd. “Het Soepcafé is een gezellig uitje en zorgt voor verbinding onder de mensen”, zeggen coördinatoren Ingrid Boekel
en Han Hogeboom.
“Kunnen we jullie wat warms aanbieden?”, is het eerste wat Ingrid Boekel van het Soepcafé Heino vraagt wanneer we Dorpshuus Heino binnenwandelen. Ze slaat haar tas over haar schouder en neemt ons mee naar een warm kamertje in het Dorpshuus. Even later schuift Han Hogeboom aan. Direct beginnen de twee gezellig met elkaar te babbelen. “We hebben een goede vertrouwensband met elkaar”, vertelt Han. Samen zijn ze sinds het begin verantwoordelijk voor de organisatie. “Tijdens het eerste Soepcafé schreef ik alles op, dus ik weet dat er ongeveer vijftig gasten waren”, zo vertelt Ingrid. “Nu zitten we op ongeveer 65 gasten.” Han vertelt verder: “De mensen weten hier gewoon: de laatste vrijdag van de maand is het Soepcafé. Een sociaal gebeuren voor de mensen en vooral de ouderen. Op straat word je weleens aangesproken dat het zo leuk is. ‘Ik ken iemand die alleen is en die het ook een keer moet meemaken’, zeggen ze dan. Het is echt een begrip hier in Heino.” Ingrid knikt instemmend. “Ze komen ook steeds eerder”, zegt ze lachend. “Het begint om 17.30 uur, maar we hebben een groep dames die weleens om 16.30 uur komt. De tassen leggen ze op de stoelen om een plek voor vriendinnen vrij te houden. Ze maken er gewoon een uitje van en dat is ook de bedoeling. Het gaat om de gezelligheid en de ontmoeting. Af en toe komen nieuwe mensen binnen. Ik vraag dan altijd waar ze willen zitten en of ze al iemand kennen. Meestal komen ze de volgende keer dan weer.”
Een ander belangrijk doel van het Soepcafé is het tegengaan van voedselverspilling. “We hebben nu acht sponsoren. Van deze Heinose ondernemers krijgen we zóveel dat we makkelijk een voorgerecht, vier soepen en een nagerecht kunnen maken. Zij gooien de producten anders weg en op deze manier gaan we voedselverspilling tegen”, glimlacht Ingrid.
Een geoliede machine
Het Soepcafé is volgens de twee coördinatoren een geoliede machine. “Het is een hele fijne club aan vrijwilligers. Een mooi voorbeeld is het overleg over het vijfjarig jubileum. Er gingen een heleboel vrijwilligers op vakantie na de vakantie-periode en toen zaten we even knel. Een week voor het Soepcafé hadden we een overleg, waar de één na de ander aanbood om iemand uit hun omgeving te vragen. Het probleem loste zich zo op, omdat iedereen altijd meedenkt”, vertelt Han enthousiast. Ingrid vouwt haar handen samen. “Bij een feestelijk moment wil je genoeg mensen hebben om uit te serveren. Gelukkig kwam het goed.” Het einde is nog zeker niet in zicht voor het Soepcafé. “De toekomst is rooskleurig!”, roept Ingrid direct. Ze begint enthousiast te lachen. “We blijven doorgaan. Wij krijgen er zelf ook energie van, omdat het zo goed loopt. Er hangt altijd een gezellige sfeer. Dit komt ook door de vrolijke klanken van Muziekgezelschap Nostalgia. Onze gasten zijn altijd zeer tevreden over het eten en gaan voldaan naar huis. ‘Volgende maand zijn we er weer hoor!’, roepen ze vaak.” Lachend voegt Han eraan toe: “Het is een leuk uitje voor de mensen en het zorgt voor verbinding. Daarom blijven we doorgaan.”
Een reactie achterlaten?