Hoezo topsport in Heino?
Blauwvinger? Adelaar? Joran Pot voetbalt waar hij de kans krijgt
Voetbalkenners kunnen zich dé ijsbal zeker nog voor de geest halen. Wim Jansen verruilde
Feyenoord voor Ajax en bij terugkeer in De Kuip werd hij door een supporter ‘getrakteerd’ op een ijsbal. Niet erg sportief natuurlijk, maar het geeft wel aan hoe gevoelig de verhoudingen zijn tussen 010 en 020. Op kleinere schaal vindt in het oosten van het land een soortgelijke tweestrijd plaats tussen FC Zwolle en Go Ahead Eagles. Joran Pot (23) is dus gewaarschuwd. De Heinoër speelt nu nog bij FC Zwolle, maar volgend seizoen is hij in het roodgeel van de adelaars uit Deventer te bewonderen. Al is de kans dat de twee ploegen elkaar binnenkort tegenkomen niet zo groot door de promotie van FC Zwolle naar de eredivisie.
Natuurlijk wordt er in zijn omgeving wel eens gekscherend gereageerd op zijn opmerkelijke overstap. En natuurlijk wordt ook de vergelijking gemaakt met Ajax en Feyenoord. Voor Joran is het contract bij Go Ahead Eagles echter vooral een kans op meer speelminuten. ‘Begin dit jaar had ik het halfjaarlijkse evaluatiegesprek met de clubleiding en daarin gaven ze aan dat ze niet eerder dan eind maart over mijn contract wilden praten. En dat terwijl anderen al een contractverlenging aangeboden hadden gekregen. Daar spreekt dus niet veel vertrouwen uit. Bovendien is de concurrentie groot en kreeg ik alleen speeltijd als er blessures zijn. Als zich dan een andere leuke club meldt, is de keuze gauw gemaakt.’
In de gesprekken, die de voetballer voerde met technisch directeur Marc Overmars en trainer Joop Gall, kreeg hij snel het gevoel dat ze hem er graag bij wilden hebben. Bovendien zou hij een eerlijke kans krijgen om te strijden voor zijn favoriete positie op het middenveld. ‘Het vervelende is dat de twee inmiddels niet meer bij Go Ahead Eagles werkzaam zijn, maar in het nieuwe seizoen beginnen we toch weer met een schone lei. Het is van belang om een goede voorbereiding te draaien. Daar zullen we eind juni mee beginnen. Voorlopig ben ik echter nog niet bezig met Go Ahead. Ik wil het hier in Zwolle op een goede manier afsluiten.’
Nederlands elftal
De gretigheid om te slagen als profvoetballer was vroeg aanwezig. Al een half jaar voordat hij lid mocht worden van de vv Heino trapte hij in het groen-wit al fanatiek tegen het lederen monster. Met ouders die beiden een voetbalverleden hebben, kon dat misschien ook niet anders. In tegenstelling tot zijn ouders bleek hij ook nog eens over een bovengemiddelde dosis talent te beschikken. Joran speelde zich eerst in de kijker van de KNVB regio Ommen om vervolgens op 13-jarige leeftijd de overstap te maken naar de jeugdopleiding van FC Twente/Heracles. Op het eerste gezicht een succesvolle manoeuvre, want hij doorloopt alle jeugdelftallen en haalt zelfs het Nederlands elftal onder 15 jaar. ‘Na de jeugd kwam ik in het tweede van FC Twente terecht en dan hoop je natuurlijk op een kans in het eerste, maar die kwam er niet. FC Twente was toen net bezig met haar opmars en haalde ook wat jonge spelers van buitenaf. Ik kwam daar niet verder en vond dat ik wat anders moest proberen.’
Dat anders werd RBC uit Roosendaal. Destijds uitkomend in de Jupiler League, maar inmiddels zelfs helemaal opgeheven.
‘Een leerzame tijd’, kijkt Joran terug op de beslissing die hij als 20-jarige nam. ‘Ik woonde voor het eerst op mezelf, samen met een huisgenoot. Dat beviel op zich prima. Helaas kwam ik ook hier te weinig aan spelen toe. Via Harold en René Eykelkamp werd ik geïntroduceerd bij FC Zwolle. Eerst anderhalve week op proef en toen kreeg ik een contract aangeboden. Op amateurbasis welteverstaan.’ Aan het eind van vorig seizoen en ook in deze voor FC Zwolle succesvolle voetbaljaargang kreeg Joran wel zijn speelminuten. In plaats van een controlerende rol op het middenveld werd hij door blessures van medespelers noodgedwongen in de defensie geposteerd. ‘Dat voelde onnatuurlijk. Inmiddels heb ik wel meer vastigheid en dat is mede te danken aan de aanwijzingen van Jaap Stam (voormalig topverdediger en thans assistent-trainer) en Claus Boekweg (voormalig assistent-trainer). Het is niet optimaal, maar je schikt je in de rol waar de trainer en het team je nodig hebben.’
Champagnekurken
En zo kan het geschieden dat Joran in twee seizoenen diepte- en hoogtepunten meemaakte met FC Zwolle. Vorig seizoen was hij basisspeler toen de blauwwitten op het laatst een zeker kampioenschap verspeelden. Dat scenario leek zich dit seizoen te herhalen, maar een paar weken geleden konden in Zwolle dan toch de champagnekurken knallen. ‘Hoewel ik ook met de A1 van FC Twente/Heracles en het tweede van FC Twente kampioen ben geworden, is dit toch het hoogtepunt van mijn carrière.’ Een voetballoopbaan die hij in Deventer verder hoopt te ontwikkelen. Kritisch als hij is op zijn eigen optredens weet hij dat er voor de felbegeerde plek op het middenveld meer nodig is dan alleen voetbaltechnisch vernuft en voetbaltactisch vermogen. ‘Ik moet vooral ook werken aan de communicatie. Meer leidend aanwezig zijn. Dat hoop ik bij Go Ahead Eagles verder te ontwikkelen.’
Gezien de ervaringen uit het verleden wil Joran zeker niet verder kijken dan Go Ahead Eagles, momenteel middenmoter in de Jupiler League. ‘Soms lees je in de Voetbal International wel eens verhalen van modale spelers die dromen over het Nederlands elftal en een contract in Spanje. Zulke uitspraken krijg je niet uit mijn mond. Ik ben realistisch. Als ik het ooit nog tot de eredivisie mag schoppen, ben ik al dik tevreden. Waar? Dat maakt eigenlijk niet uit, maar het zou wel een grandioos moment zijn als ik een contact kan tekenen bij FC Twente…’ Ondanks zijn status als jong volwassene heeft hij dus al het een en ander meegemaakt en kent hij de vergankelijkheid van het voetbalbestaan. Mocht het als speler niet lukken, dan ligt er misschien wel een loopbaan als trainer in het verschiet. De eerste voorzichtige stappen in die richting heeft hij al gezet. ‘Inmiddels heb ik het diploma voor Trainer/Coach III in mijn bezit en ben ik bezig met TC II, dus wie weet wat ik daar ooit nog mee kan. Drie jaar geleden heb ik de C1 van Heino al getraind en dat is erg leuk om te doen. Tja, Heino, daar liggen toch wel mijn roots. Als het speelschema het toelaat, kan ik erg genieten van een zondag langs de lijn. Kijken bij het eerste. En daarna even met de vrienden naar de kantine…’
